„Tears Over Beers” studia Modern Baseball zagłębia się w burzliwe emocje i doświadczenia okresu dojrzewania i wczesnej dorosłości. Bohater piosenki wspomina swoje nastoletnie lata, naznaczone poczuciem niezręczności i niedopasowania. Pierwsze wersy przygotowały grunt dla tej introspekcji, gdy wspomina, że miał 15 lat i czuł „swego rodzaju syndrom” w kościach. Ta metafora sugeruje głęboko zakorzeniony dyskomfort i niepokój, powszechne uczucie w pierwszych latach życia. Dziewczyna obok niego, znudzona i szukająca sensownej rozmowy, reprezentuje brak kontaktu i izolację często odczuwaną w tym okresie.
Gdy bohater wyprowadza się z domu, doświadcza zmiany, zarówno fizycznej, jak i emocjonalnej. Dziewczyna, którą teraz spotyka, jest przyjazna, troskliwa i ładna, ale jest zajęta swoim przeszłym związkiem. Jej monolog na temat Brada, który ją opuścił, uwydatnia jej niepewność i tęsknotę za potwierdzeniem. Ten wątek narracyjny podkreśla wątek nieodwzajemnionej miłości i walki o poczucie własnej wartości. Obserwacja jej losu przez bohaterkę odzwierciedla jego własną podróż w kierunku samopoznania i świadomość, że ludzie często szukają zewnętrznej walidacji, aby wypełnić wewnętrzne pustki.
Piosenka kończy się przejmującym momentem samoświadomości i rezygnacji. Bohaterka postanawia odejść, zirytowana „swego rodzaju syndromem” dziewczyny. Jej brak poczucia własnej wartości jest ewidentny, gdy rozjaśnia się, gdy sprawdza ją „mięsny łeb”. Ten moment oddaje cykliczną naturę szukania potwierdzenia u innych. Ostatnie wersy bohatera, „ponownie cieknąc łzy nad piwem”, oddaje powracający temat złamanego serca i mechanizmów radzenia sobie, do których często uciekają się młodzi dorośli. „Tears Over Beers” to surowy i szczery portret emocjonalnych zawirowań towarzyszących podróży do samoakceptacji i dojrzałości.