Piosenka „We're All Alone” Rity Coolidge to przejmująca ballada poruszająca tematy samotności, eskapizmu oraz przemijającej natury życia i miłości. Teksty sugerują poczucie rezygnacji z nieuniknionych zmian i zakończeń, które przychodzą z czasem, ale także wezwanie do odnalezienia spokoju i ukojenia w chwilach izolacji.
Początkowe wersy nadają melancholijny ton, przedstawiając niekończący się deszcz, symbolizujący okres smutku lub trudności. Następnie piosenka przechodzi w stan przypominający sen, zapraszając słuchacza do ucieczki od rzeczywistości i znalezienia pocieszenia „pod falami” w miejscu „już dawno zapomnianym”. Można to interpretować jako metaforę szukania schronienia we własnym umyśle lub we wspólnym wspomnieniu z ukochaną osobą. Powtórzenie „Jesteśmy wszyscy sami” przypomina o powszechnym doświadczeniu samotności, ale także sugeruje poczucie jedności w tej wspólnej samotności.
W drugiej części piosenki zaleca się „zamknięcie okna” i „uspokojenie światła”, co można postrzegać jako metaforę odcięcia się od świata zewnętrznego i jego problemów. Zwrot „niech wszystko się zacznie” sugeruje uwolnienie się od przeszłych ciężarów i początek czegoś nowego, nawet jeśli jest to podróż, którą trzeba odbyć samotnie. Łagodna, kojąca melodia utworu uzupełnia przesłanie o odnalezieniu wewnętrznego spokoju i akceptacji pośród nietrwałości życia.