Piosenka „Twilight” zespołu Bôa (Wielka Brytania) zagłębia się w złożone emocje miłości, tęsknoty i akceptacji nieosiągalnego pragnienia. Teksty obrazują obraz osoby uwikłanej w miłosny trójkąt, doświadczającej bólu nieodwzajemnionej miłości i zmagającej się z pogodzeniem się ze swoimi uczuciami. Powtarzające się użycie słów „wczoraj”, „dziś” i „jutro” sugeruje poczucie ponadczasowości i cykliczności tych emocji, wskazując, że sytuacja ta nie jest nowa i ma ciągłość.
Występujące w piosence określenie „zmierzch” służy jako metafora pośredniego stanu emocji, którego doświadcza narrator. Nie jest to ani jasność dnia, ani ciemność nocy, ale przestrzeń graniczna, w której uczucia są złożone i trudno znaleźć rozwiązania. Wspomnianą w piosence „wewnętrzną świętość” można interpretować jako czystą i sakralną naturę uczuć narratora, pomimo bólu, jaki ze sobą niosą. Piosenka oddaje istotę tęsknoty za kimś, kto jest w kimś zakochany, podkreślając wewnętrzny konflikt i towarzyszące mu poczucie bezradności.
Narracja „Zmierzchu” to przejmująca eksploracja kondycji ludzkiej, gdzie miłość nie zawsze prowadzi do szczęścia, a czasami serce pragnie tego, czego nie może mieć. Melancholijny ton piosenki odzwierciedla smutek i rezygnację odczuwane przez tych, którzy kochają bez wzajemności. To przypomnienie, że miłość może być „złem koniecznym”, czymś, co może powodować ból, ale jest nieodłączną częścią naszego życia.