Piosenka Orville'a Pecka „How Far Will We Take It?” z udziałem Noaha Cyrusa zagłębia się w złożoność relacji balansującej na granicy połączenia i rozłączenia. Teksty malują żywy obraz tęsknoty i niespełnionej miłości, w której narrator znajduje się w stanie przypominającym sen, szukając nieobecnego już partnera. Ta nieobecność jest namacalna, a narrator zmaga się z pozostawioną pustką, wyrażając głęboko zakorzenioną potrzebę powrotu drugiej osoby i naprawienia wszystkiego.
Powracający temat próby kochania, ale nieudanej próby przełamania, sugeruje barierę uniemożliwiającą rozkwit związku. Może to symbolizować emocjonalne ściany, przeszłe traumy lub niewypowiedziane słowa, które utrudniają prawdziwą intymność. Zdanie „Nie przyzwyczajać się do życia bez ciebie” podkreśla trudność w dalszym ciągu i ciągłą nadzieję, że wszystko może się zmienić. Refren z przejmującym pytaniem: „Jak daleko to zajdziemy?” odzwierciedla niepewność i potencjał pojednania lub dalszego oddalenia.
Obrazy ognia i płomieni w tekstach dodają intensywności opisywanym emocjom. Ogień często symbolizuje pasję, zniszczenie i odnowę, wskazując, że związek może się ponownie rozpalić lub całkowicie wypalić. Współpraca z Noahem Cyrusem wnosi do piosenki zapadającą w pamięć harmonię, wzmacniając poczucie tęsknoty i nierozwiązanego napięcia. Ostatecznie „Jak daleko to zajdziemy?” to pełna mocy eksploracja wyzwań związanych z miłością i trwała nadzieja na połączenie pomimo przeszkód.