Piosenka „How Bad Can I Be?” w wykonaniu Eda Helmsa to utwór satyryczny z filmu animowanego „The Lorax”, opartego na klasycznej książce doktora Seussa pod tym samym tytułem. Piosenka jest śpiewana z perspektywy postaci Once-lera, która racjonalizuje swoje destrukcyjne dla środowiska działania, wykorzystując zasoby naturalne dla własnych korzyści. Teksty są żartobliwym badaniem usprawiedliwiania złego zachowania pod pozorem podążania za swoim przeznaczeniem lub robienia tego, co przychodzi naturalnie.
Piosenka zaczyna się od przywołania „zasady natury” i „przetrwania najsilniejszych”, aby usprawiedliwić agresywną konkurencję i własny interes. Odzwierciedla to powszechną racjonalizację zarówno w naturze, jak i w społeczeństwie ludzkim, gdzie szkodliwe działania są często usprawiedliwiane jako niezbędna część sukcesu. Działania Once-lera są dodatkowo uzasadnione „zasadą biznesu”, która sugeruje, że ostatecznym celem jest wzrost gospodarczy, nawet kosztem środowiska. Wpadająca w ucho, optymistyczna melodia kontrastuje z mroczniejszymi implikacjami tekstu, podkreślając absurdalność uzasadnień Once-lera.
W miarę rozwoju piosenki obrona Once-lera staje się coraz bardziej słaba. Aby odwrócić uwagę od negatywnych konsekwencji swoich działań, wspomina o darowiznach na cele charytatywne i ekonomię. Chór głosów kwestionujących działania Niegdyś staje się coraz głośniejszy, wskazując na kłamstwa, zaprzeczenia i zniszczenia towarzyszące jego pogoni za zyskiem. Piosenka kończy się krytyką konsumpcjonizmu i chciwości korporacji, wraz z ostatnim pytaniem Once-lera: „Jak źle to może być?” służąc jako retoryczne wyzwanie dla publiczności, aby zastanowiła się nad prawdziwymi kosztami niekontrolowanego kapitalizmu i zaniedbań środowiskowych.