„Odnalezione niebo” Conana Graya to przejmująca eksploracja wewnętrznego konfliktu między oczekiwaniami społecznymi a osobistymi pragnieniami. Piosenka porusza tematy miłości, akceptacji i walki o pogodzenie własnej tożsamości z presją tradycji i rodziny. Tekst sugeruje narrację, w której bohater zmaga się z potrzebą miłości i akceptacji, co wydaje się kłócić z wartościami wyznawanymi przez rodzinę i być może z wychowaniem religijnym.
Początkowe wersy nadają ton izolacji i tęsknoty, gdy bohater idzie „samotnie w najciemniejszą noc”, tęskniąc za miłością, która go zaspokoi, pomimo rodzinnej dezaprobaty. Wzmianka o tym, że „nigdy nie dostaniesz obrączki od mamy” i rozczarowanie ojca podkreślają napięcie pomiędzy dążeniem bohatera do miłości a oczekiwaniami rodziny. Refren piosenki niesie pocieszające przesłanie, zapewniając bohatera, że nie jest demonem ze względu na swoje uczucia i że miłość, którą odnaleźli, jest ich własną wersją nieba, pomimo tego, czego uczono ich o boskości i grzechu.
„Found Heaven” kwestionuje pojęcie sądu Bożego i zachęca słuchacza do przyjęcia miłości w jej najczystszej formie, wolnej od ograniczeń dogmatów. Powtarzające się zapewnienia „nie bój się, dziecko” i stwierdzenie, że „na niebie jest Bóg, nie wierz mu” sugerują odrzucenie tradycyjnych przekonań religijnych, które mogą potępiać miłość bohatera. Zamiast tego piosenka celebruje niebo znalezione w miłości, którą odkryli, opowiadając się za samoakceptacją i odwagą podążania za głosem serca.