Przebój „Bette Davis Eyes” Kim Carnesa z 1981 roku urzeka słuchaczy zmysłową melodią i intrygującymi tekstami. Piosenka przedstawia portret kobiety, która jest zarówno pociągająca, jak i enigmatyczna, posiadająca magnetyczny urok, któremu trudno się oprzeć. Nawiązanie do Bette Davis, słynnej amerykańskiej aktorki znanej ze swoich intensywnych i urzekających oczu, służy jako centralna metafora potężnej i hipnotycznej obecności kobiety. Teksty sugerują, że ta kobieta jest nie tylko atrakcyjna fizycznie, ale ma także pewną sprawność psychologiczną, która może zniewalać i manipulować otaczającymi ją osobami.
Wersety piosenki opisują różne atrybuty kobiety, porównując ją do ikon Hollywood i wykorzystując żywe obrazy, aby oddać jej urok. Zwroty takie jak „czysty jak nowojorski śnieg” i „wzdycha Greta Garbo” przywołują poczucie klasycznego blasku i tajemniczości. Refren podkreśla siłę jej „oczu Bette Davis”, sugerując, że są one cechą charakterystyczną, która może wpływać na innych i dominować. Powtarzające się wersety „I ona cię drażni, Ona cię niepokoi, Tym lepiej, żeby cię zadowolić” sugerują zabawną, ale niepokojącą dynamikę, w której intencje kobiety nie są do końca jasne, co dodaje jej enigmatycznego uroku.
Chrapliwy głos Kim Carnes dodaje piosence warstwy tekstury, uzupełniając tekst nutą dymnej intrygi. Mieszanka elementów popu i rocka, w połączeniu z charakterystycznym stylem wokalnym Carnesa, sprawiła, że piosenka stała się charakterystycznym utworem wczesnych lat 80. i klasyką w kolejnych latach. „Bette Davis Eyes” pozostaje świadectwem siły dobrze skomponowanej piosenki popowej w tworzeniu trwałego wizerunku femme fatale, której piękno i tajemnica są równie ponadczasowe, jak legendy Hollywood, do których się odwołuje.