„Dial Drunk (Remix)” Noaha Kahana z udziałem Post Malone’a to surowa i emocjonalna eksploracja żalu, samotności i destrukcyjnych zachowań, które często towarzyszą złamanemu sercu. Tekst piosenki ukazuje żywy obraz mężczyzny zmagającego się z następstwami nieudanego związku, uciekającego się do alkoholu jako sposobu na ucieczkę. Powracający motyw dzwonienia do byłej byłej osoby pod wpływem alkoholu podkreśla niezdolność głównego bohatera do dalszego działania, pomimo obietnic zapomnienia. Deszcz i sygnał wybierania służą jako metafory jego izolacji i daremności jego działań.
Piosenka zagłębia się w autodestrukcyjne tendencje bohatera, gdy ten zastanawia się nad wstydem i żalem związanym z jego przeszłymi czynami. Zwroty: „Nie jestem dumny ze wszystkich ciosów, które zadałem / W imieniu kogoś, kogo już nie znam” sugerują historię przemocy i błędnej lojalności, jeszcze bardziej podkreślając jego wewnętrzne niepokoje. Obrazy sygnalizacji świetlnej i nadajnika radiowego potęgują poczucie bezcelowości i odłączenia, gdy bohater porusza się przez życie w pijackim zamroczeniu. Wzmianka o podaniu nazwiska swojej byłej jako osoby kontaktowej w nagłych wypadkach, lecz spotkała się z milczeniem, podkreśla głębię jego rozpaczy i ostateczność ich separacji.
Współpraca z Post Malone dodaje piosence kolejną warstwę głębi, ponieważ jego werset opowiada o podobnym doświadczeniu aresztowania i refleksji nad błędami z przeszłości. Wspólna narracja o zakochaniu się na tylnym siedzeniu radiowozu oraz daremne próby wytrzeźwienia i rozluźnienia kajdanek podkreślają cykliczność ich zmagań. Powtarzająca się prośba o pozwolenie na wykonanie telefonu pomimo oczywistego zachowania autodestrukcyjnego podkreśla desperację i tęsknotę za połączeniem, które przenikają piosenkę. Ostatecznie „Dial Drunk (Remix)” jest przejmującym i mocnym portretem bólu i żalu, które często towarzyszą złamanemu sercu, oraz tego, do czego ludzie się posuną, aby uśmierzyć swoje cierpienie.