„Clint Eastwood” Gorillaz to piosenka, która oddaje złożoną mieszankę melancholii i optymizmu, opakowaną w charakterystyczną dla zespołu fuzję alternatywnego rocka i hip-hopu. Utwór, nazwany na cześć słynnego aktora znanego ze stoickich i twardych charakterów, bawi się kontrastami zarówno w tekście, jak i nastroju. Pierwsze wersy: „Nie jestem szczęśliwy, cieszę się / Mam słońce w torbie” od razu ukazują paradoks. Mówiący nie jest szczęśliwy, ale czuje się zadowolony, co sugeruje głębsze poczucie zadowolenia, które wykracza poza chwilowe emocje. „Światło słońca w torbie” to metafora, która może reprezentować źródło szczęścia lub nadziei, które jest powstrzymywane i kontrolowane, gotowe do uwolnienia w razie potrzeby.
Refren piosenki podkreśla poczucie zbliżającej się zmiany, powtarzając wers „Przyszłość nadchodzi”. Sugeruje to, że obecny stan poczucia „bezużyteczności” mówiącego jest tymczasowy i istnieje oczekiwanie na transformację. Idea przyszłości niesie ze sobą obietnicę potencjału i możliwości pozostawienia za sobą obecnego stanu niezadowolenia. The Gorillaz często poruszają w swojej muzyce tematy technologii, izolacji i egzystencjalnych rozważań, a „Clint Eastwood” nie jest wyjątkiem, ponieważ zagłębia się w ludzką kondycję i poszukiwanie sensu.
Zagłębiając się w wersety, teksty uosabiają poczucie uwięzienia, a potem wyzwolenia („W końcu ktoś mnie wypuścił z klatki”). Narrator piosenki mówi o ponadczasowości i wykraczaniu poza sferę fizyczną („Teraz czas jest dla mnie niczym, bo nie liczę wieku”). Gdy postać wykracza poza przyziemność, pojawia się poczucie mocy i oświecenia („Jestem dobry w naprawach i jestem pod każdą pułapką / Nieuchwytne!”). Piosenka dotyka także siły percepcji i umysłu („Postrzegasz swoim umysłem, to jest to, co wewnętrzne”). Gorillaz, poprzez animowanych członków zespołu i wyjątkową narrację, często zachęca słuchaczy do spojrzenia poza powierzchnię i kwestionowania własnej rzeczywistości, co znajduje odzwierciedlenie w filozoficznym wydźwięku „Clint Eastwood”.