Piosenka FAMY „Ava” zagłębia się w złożoność ludzkich emocji, w szczególności w walkę pomiędzy pragnieniami a sumieniem. Teksty malują obraz osoby uwikłanej w burzliwy konflikt wewnętrzny, którego symbolem są „dwa oceany”, oddzielające bohatera od metaforycznego brzegu, który reprezentuje spokój lub rozwiązanie. „Brama” i „droga” sugerują, że istnieje droga do pokonania tych wyzwań, ale podróż ta jest pełna osobistych demonów i pokus, jak wskazuje zdanie „Teraz mam w sobie diabła”.
Powtarzające się obrazy „pigułki na ból głowy” i „krawatu na drzwiach mojej sypialni” mogą być metaforami mechanizmów radzenia sobie lub pozostałością zachowań autodestrukcyjnych. „Płonące sumienie” bohatera i przyznanie się do tego, że jest „tchórzem” i „chorobą”, ujawnia głębokie poczucie samoświadomości i żalu. Pomimo tych uczuć pojawia się promyk nadziei i pragnienia miłości, co wyrażają się w słowach „Powinienem cię kochać i przysięgam, że tak” oraz w pragnieniu, aby Ava była „Walentynką”.
Mroczniejsze i bardziej wyraźne wersety utworu sugerują walkę z fizycznymi pragnieniami i uprzedmiotowienie osoby o imieniu Ava. Bohaterka zdaje się zmagać z konsekwencjami swoich czynów, czując zarówno siłę pragnień, jak i ciężar winy. Zapadająca w pamięć melodia i sugestywny tekst piosenki tworzą potężną narrację o ludzkiej słabości i poszukiwaniu odkupienia pośród osobistego chaosu.