Piosenka „1925” zespołu VOCALOID zagłębia się w złożoność ludzkich emocji i oczekiwań społecznych. Teksty, przekazywane syntetycznym, ale pełnym emocji głosem VOCALOIDÓW, poruszają tematy izolacji, poczucia własnej wartości oraz nieustannego dążenia do miłości i uznania. Początkowe wersy „itaikena mooshon furikireru tenshon / igai, igai ikeru mono ne” sugerują walkę o uwolnienie się od ograniczeń emocjonalnych i presji społecznych, podkreślając napięcie między osobistymi pragnieniami a oczekiwaniami zewnętrznymi.
Refren piosenki „kaenai mono nado nai no desu / tenjite ieba nanimono nimo / nedan wo tsukete uru no desu” odzwierciedla cyniczny pogląd na świat, w którym wszystko, łącznie z emocjami i relacjami, można utowarowić i sprzedać. Perspektywę tę dodatkowo podkreślają wersety „akitara gamu wo suteru youni / aratana koi wo sagasu douri”, które porównują poszukiwanie nowej miłości do wyrzucenia kawałka gumy, gdy straci ona smak. Ta metafora podkreśla przemijający charakter współczesnych relacji i ciągłe poszukiwanie czegoś nowego i ekscytującego.
Piosenka porusza także kwestię pokonywania przeszkód i norm społecznych, co widać w wersach „saegiru mono wo ageru naraba / kokoro to doutoku, houritsu ka / otakai kabe mo toomawari wo / shita naraba hora / konnichiwa”. Teksty sugerują, że omijając bariery serca, moralności i prawa, można znaleźć nowy początek lub świeżą perspektywę. Końcowe wersy „ai to wa nanzo to towarereba / sore wa watashi to kotaeyou zo / hibi wareshi nikui dake na node, daiya nado iranai no desu” przedstawiają przejmującą refleksję na temat miłości, sugerując, że prawdziwa miłość nie dotyczy dóbr materialnych, ale o prawdziwej więzi i zrozumieniu.
„1925” zespołu VOCALOID to prowokująca do myślenia piosenka, która wykorzystuje żywe metafory i odniesienia kulturowe, aby zgłębić zawiłości ludzkich emocji i oczekiwań społecznych. Jego syntetyczny głos dodaje wyjątkowej warstwy głębi, zmuszając słuchacza do zastanowienia się nad autentycznością emocji w epoce cyfrowej.