Piosenka „Wet” zespołu Dazey and the Scouts zagłębia się w emocjonalne zamieszanie związane z samotnością i tęsknotą za intymnością. Teksty przedstawiają żywy obraz bohatera samotnego w sypialni, odzwierciedlając jego przeszły związek. Zestawienie wilgoci fizycznej i emocjonalnej służy jako metafora pragnień bohatera i łez wylewanych z powodu utraconego połączenia. Wyrażenie „Jestem swoją prawą ręką” sugeruje samowystarczalność i niezależność, jednak kryje się za tym ton tęsknoty za towarzystwem i fizyczną intymnością osoby, z którą kiedyś byli.
Powracający refren podkreśla kontrast pomiędzy płaczliwym stanem bohatera a jego niespełnionymi pragnieniami seksualnymi. Ta rozbieżność podkreśla głębszy związek emocjonalny, którego im brakuje, którego nie można zastąpić samą przyjemnością fizyczną. Wzmianka o „dymiącym spluwie” może symbolizować dowód lub powód zakończenia związku, który wciąż prześladuje bohatera. Surowe i szczere badanie tych uczuć w piosence rezonuje z walką o kontynuowanie kariery, jednocześnie będąc przywiązanym do wspomnień dawnego kochanka.
W drugiej części utworu pojawia się fantazja bycia objętym przez ziemię, co można zinterpretować jako metaforę pragnienia bycia pochłoniętym przez coś większego niż my sami, być może w celu ucieczki przed bólem samotności. Zdanie „Moja krew staje się zimna, moje myśli są plazmiczne” dodatkowo ilustruje wewnętrzny konflikt pomiędzy trzymaniem się a potencjalnym uwolnieniem poprzez odpuszczenie. Utwór kończy się nutą nierozwiązanego napięcia, a główny bohater wciąż tkwi w kręgu tęsknoty i nasycenia emocjonalnego, co symbolizuje refren: „To sprawia, że jestem mokry, wiesz, że sprawiasz, że jestem mokry, aż wyschnę”.