Niepublikowana piosenka Billie Eilish „True Blue” to przejmująca opowieść o utrzymującym się smutku i walce o rozstanie z przeszłym związkiem. Teksty malują obraz osoby, która próbuje wmówić sobie, że rozstała się z byłym kochankiem, ale emocjonalna prawda jest od niej daleka. Powtarzający się wers „Próbowałem żyć w czerni i bieli, ale jestem taki niebieski” wykorzystuje kolor jako metaforę stanu emocjonalnego piosenkarki, sugerując, że pomimo prób patrzenia na świat w prostszy, bardziej zdystansowany sposób, smutek ( niebieski) jest przytłaczający.
Obrazy zawarte w piosence są sugestywne, zawierają odniesienia do lunatykowania na ulicy byłego kochanka i liczenia łez zamiast owiec, co wskazuje na głębokie poczucie straty i bezsenność. Zamarznięte jezioro i ciemność, która zapadła w miejsca, które kiedyś miały znaczenie dla pary, podkreślają chłód i pustkę, które teraz definiują te wspomnienia. Zestawienie przeszłości („Stare sposoby”) z teraźniejszością („Teraz poszliśmy w ciemność”) uwydatnia kontrast pomiędzy tym, co było, a tym, co jest, podkreślając ból zmian i trudność odpuszczenia.
Billie Eilish znana jest ze swojej introspektywnej i naładowanej emocjami muzyki, a „True Blue” nie jest wyjątkiem. Surowa szczerość utworu na temat trudności w przezwyciężeniu złamanego serca przemawia do słuchaczy, którzy doświadczyli podobnych uczuć. Delikatny wokal Eilish i minimalistyczna produkcja wzmacniają intymny i melancholijny ton utworu, czyniąc „True Blue” wzruszającym świadectwem trwałej natury miłości i blizn, jakie może ona po sobie pozostawić.