Piosenka Melanie Martinez „Orange Juice” to przejmująca eksploracja problemów obrazu ciała i zmagań związanych z zaburzeniami odżywiania, zwłaszcza bulimią. Teksty ukazują żywy obraz osoby zmagającej się z własnym wizerunkiem i destrukcyjnymi zachowaniami, które mogą towarzyszyć tej walce. Metafora zamiany „pomarańczy w sok pomarańczowy” przedstawia czynność przeczyszczania, typowy objaw bulimii, polegający na tym, że osoba spożywa pokarm, aby wkrótce potem go wyrzucić z organizmu. Perspektywa narracyjna piosenki wydaje się być perspektywą obserwatora, być może przyjaciela lub sumienia, który obserwuje walkę i oferuje współczujący punkt widzenia.
Chór podkreśla pogląd, że ciało każdego człowieka jest „niedoskonałe” i podkreśla presję społeczną, aby dostosować się do pewnych standardów piękna. Martinez dotyka ironii tego, że ludzie często pragną cech innych, nie zdając sobie sprawy, że każdy ma swoje własne niepewności. Ten społeczny komentarz otulony jest zapadającą w pamięć melodią, która podkreśla powagę tematu. Powtarzanie „Nigdy więcej soku pomarańczowego” jest prośbą o zaprzestanie szkodliwych zachowań i akceptację własnego ciała.
Most utworu oferuje zmianę perspektywy, w której piosenkarz wyraża chęć pożyczenia podmiotowi własnych oczu, sugerując, że zmiana punktu widzenia może pomóc danej osobie spojrzeć na siebie w bardziej pozytywnym świetle. Piosenka kończy się poczuciem empatii i nadzieją, że cierpiąca osoba odnajdzie spokój i samoakceptację. Styl Martineza, często charakteryzujący się mrocznymi opowieściami połączonymi z kapryśnymi melodiami przypominającymi dziecięce rymowanki, skutecznie oddaje kontrast pomiędzy niewinnością muzyki a powagą przesłania piosenki.