„High And Dry” Radiohead to przejmująca eksploracja wrażliwości i ludzkiego pragnienia uznania. Piosenka, wydana na albumie „The Bends” z 1995 roku, ukazuje zdolność zespołu do łączenia melancholijnych melodii z introspektywnymi tekstami, co jest cechą charakterystyczną ich stylu, która zdobyła uznanie krytyków i oddaną rzeszę fanów. Narracja piosenki wydaje się kręcić wokół postaci, która podąża autodestrukcyjną ścieżką, szukając za wszelką cenę uwagi i afirmacji.
Początkowe wersy przedstawiają obraz lekkomyślnego porzucenia i tęsknoty za podziwem, z odniesieniami do „latania na motocyklu” i „obserwowania, jak opada pod tobą ziemia”. Ten obraz sugeruje osobę podejmującą ryzyko, aby poczuć, że żyje lub zaimponować innym, co może wskazywać na to, jak daleko można się posunąć, aby uzyskać zewnętrzną walidację. Powtarzające się zdanie „Nie zostawiaj mnie naćpanego, nie zostawiaj mnie suchego” służy jako desperacka prośba o obecność i wsparcie, wskazując na głęboko zakorzeniony strach przed porzuceniem i potrzebę kontaktu, która nie jest zaspokajana.
Piosenka porusza również kwestię konsekwencji życia dla aprobaty innych, ponieważ postać „wysycha w rozmowie” i nie jest w stanie komunikować się ani autentycznie nawiązywać kontaktu. Wzmianka o „tych, którzy cię znienawidzą” i „tych, którzy będą na ciebie pluć” odzwierciedla zmienność opinii publicznej i samotność, która może towarzyszyć sławie lub dowolnemu cokole. Ostatecznie „High And Dry” to lament nad utratą czegoś prawdziwego i świadomość, że „najlepsza rzecz, jaką kiedykolwiek miałeś” może wymknąć się, pozostawiając człowieka zmagającego się z pozostałą pustką. Zdolność Radiohead do uchwycenia w swojej muzyce złożoności ludzkich emocji sprawia, że „High And Dry” jest dźwięcznym i trwałym utworem.