„Francis Forever” Mitskiego to przejmująca eksploracja tęsknoty i walki z nieobecnością. Teksty wyrażają głębokie poczucie tęsknoty za kimś, kogo już nie ma, co jest częstym tematem muzyki Mitskiego. Znana ze swoich naładowanych emocjonalnie tekstów i indie rockowego stylu, Mitski często zagłębia się w osobiste doświadczenia i uczucia wyobcowania, miłości i tożsamości. Ta piosenka nie jest wyjątkiem, ponieważ oddaje surowe emocje związane z głęboką tęsknotą za kimś.
Początkowe wersy piosenki natychmiast nadały ton bezbronności i zamętu. Bohater jest zagubiony bez osoby, na której mu zależy, niepewny nawet najprostszych czynności, jak na przykład położenie rąk. Ta fizyczna dezorientacja odzwierciedla emocjonalne zamieszanie, jakiego doświadczają. Wzmianka o pisaniu o 3 nad ranem sugeruje poczucie bezsenności i niepokoju, typowe objawy niepokoju emocjonalnego. Refren podkreśla pragnienie widoczności i uznania, sugerując strach przed byciem zapomnianym lub przeoczonym przez osobę, za którą tęskni.
Widok spaceru po słonecznej, wysadzanej drzewami ulicy i patrzenia w górę na szczeliny światła słonecznego jest zarówno piękny, jak i melancholijny. Sugeruje świat, który nadal jest jasny i żywy, ale wydaje się niekompletny bez obecności ukochanej osoby. Metafora zmieniających się pór roku w ostatnim wersecie, wraz z nadejściem jesieni, a jednocześnie tęsknotą za latem, może symbolizować nieunikniony upływ czasu i trudność w rozstaniu się z przeszłymi związkami. „Francis Forever” Mitskiego to szczera oda do utrzymującej się obecności dawnej miłości i wyzwania, jakim jest istnienie w świecie, w którym ta osoba jest poza zasięgiem.