Piosenka Britney Manson „FASHION” to prowokacyjne i satyryczne podejście do branży mody, łączące urok luksusu z surowością wyzwolenia seksualnego. Teksty malują obraz postaci ucieleśniającej modę, prowadzącej życie, które budzi zarówno zazdrość, jak i krytykę. Powtarzające się zdanie „Dostań się do mody” sugeruje nieustanną pogoń za statusem w świecie mody, podczas gdy zestawienie marek z najwyższej półki z wyraźnymi odniesieniami seksualnymi zmusza słuchacza do rozważenia złożoności przepychu tej branży.
Postać w piosence jest przedstawiana jako „ikona stylu” i „własnie stworzona królowa wybiegu”, co sugeruje narrację o wzmocnieniu i autokreacji. Odniesienia do legend mody, takich jak Thierry Mugler, Alexander McQueen i Donatella Versace, plasują tę postać wśród elity, jednak dosadna treść i lekceważący ton utworu sugerują krytykę powierzchowności i nadmiaru często kojarzonych z modą. Szczególnie irytująca jest wzmianka o „podwójnej penetracji”, która służy jako metafora zanurzenia bohatera zarówno w świecie mody, jak i hedonistycznym stylu życia.
Mało znany styl muzyczny Britney Manson wydaje się mieszać elementy popu i gatunków alternatywnych, wykorzystując modę jako narzędzie do eksploracji tematów tożsamości, władzy i norm społecznych. Piosenka „FASHION” to odważne stwierdzenie, które rzuca słuchaczowi wyzwanie, aby zakwestionował prawdziwy koszt mody oraz społeczną obsesję na punkcie wizerunku i statusu. Dzieła Mansona, poprzez swoją szokującą wartość i chwytliwe haczyki, zachęcają do głębszej rozmowy na temat skrzyżowania mody, seksualności i osobistej sprawczości.