Miała na sobie niebieski aksamit
Błękitna niż aksamit była noc
Światło było delikatniejsze niż satyna
Z gwiazd
Miała na sobie niebieski aksamit
Jej oczy były bardziej błękitne niż aksamit
Cieplejsze niż maj jej czułe westchnienia
Miłość była nasza
To nasza miłość, którą mocno trzymałem
Czując rosnący zachwyt
Jak płomień, który jasno płonie
Ale kiedy odeszła, zniknął blask
Niebieski aksamit
Ale w moim sercu zawsze tak będzie
Cenne i ciepłe wspomnienie
Przez lata
I wciąż widzę niebieski aksamit
Przez moje łzy