„3:15 (Breathe)” Russa zagłębia się w złożoność romantycznego związku, najeżonego problemami komunikacyjnymi i barierami emocjonalnymi. Piosenka zaczyna się od wyrażenia przez Russa frustracji z powodu niezdolności partnera do przyznania się do swoich wad i wynikających z tego konfliktów, które przeradzają się w gorące kłótnie. Refren z powtarzającym się wersem „Nie jestem zakochany, to tylko nasza gra” sugeruje zaprzeczenie głębokim uczuciom, być może w ramach mechanizmu obronnego pozwalającego uniknąć zranienia. Godzina kwadrans po trzeciej symbolizuje nocne chwile, kiedy myśli i emocje są najintensywniejsze, a osoba, o której śpiewa, pochłania jego umysł.
Druga zwrotka eksploruje wewnętrzne zmagania artysty z intymnością i zaangażowaniem. Russ przyznaje, że odpycha ludzi, gdy podchodzą zbyt blisko, i zastanawia się, czy nie jest to atak wyprzedzający przeciwko potencjalnemu porzuceniu. W zwrotce tej ujawnia się wrażliwość i strach przed pozostawieniem, co stoi w sprzeczności z nonszalancką postawą prezentowaną w refrenie. Piosenka oddaje wewnętrzny konflikt pomiędzy chęcią bycia kochanym a obawą przed konsekwencjami emocjonalnego otwarcia.
Przejście i zakończenie utworu jeszcze bardziej podkreślają temat czujności. Russ przyznaje, że choć wiele kobiet może go pokochać, znalezienie kogoś, kto naprawdę to znaczy, jest rzadkością. Rzuca swojemu partnerowi wyzwanie, aby wspiął się po ścianach, które wzniósł, jeśli naprawdę chcą z nim być. Piosenka kończy się poczuciem nierozwiązanego napięcia, ponieważ artysta pozostaje uwięziony pomiędzy pragnieniem połączenia a instynktem ochrony przed potencjalnym bólem serca.